απογοήτευση
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]From απογοητεύω (apogoïtévo) + -ση (-si).
Noun
[edit]απογοήτευση • (apogoḯtefsi) f (plural απογοητεύσεις)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | απογοήτευση (apogoḯtefsi) | απογοητεύσεις (apogoïtéfseis) |
| genitive | απογοήτευσης (apogoḯtefsis) | απογοητεύσεων (apogoïtéfseon) |
| accusative | απογοήτευση (apogoḯtefsi) | απογοητεύσεις (apogoïtéfseis) |
| vocative | απογοήτευση (apogoḯtefsi) | απογοητεύσεις (apogoïtéfseis) |
Older or formal genitive singular: απογοητεύσεως (apogoïtéfseos)
Related terms
[edit]- see: απογοητεύω (apogoïtévo, “to disappoint”)
Further reading
[edit]- απογοήτευση, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language