απευκταίος
Greek
[edit]Adjective
[edit]απευκταίος • (apefktaíos) m (feminine απευκταία, neuter απευκταίο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | απευκταίος (apefktaíos) | απευκταία (apefktaía) | απευκταίο (apefktaío) | απευκταίοι (apefktaíoi) | απευκταίες (apefktaíes) | απευκταία (apefktaía) | |
| genitive | απευκταίου (apefktaíou) | απευκταίας (apefktaías) | απευκταίου (apefktaíou) | απευκταίων (apefktaíon) | απευκταίων (apefktaíon) | απευκταίων (apefktaíon) | |
| accusative | απευκταίο (apefktaío) | απευκταία (apefktaía) | απευκταίο (apefktaío) | απευκταίους (apefktaíous) | απευκταίες (apefktaíes) | απευκταία (apefktaía) | |
| vocative | απευκταίε (apefktaíe) | απευκταία (apefktaía) | απευκταίο (apefktaío) | απευκταίοι (apefktaíoi) | απευκταίες (apefktaíes) | απευκταία (apefktaía) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο απευκταίος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο απευκταίος, etc.)
Related terms
[edit]- απευκταίο n (apefktaío, “misfortune”)
- απευκταίον n (apefktaíon, “mishap, misfortune”)
- and see: απεύχομαι (apéfchomai, “I wish away”)