ανασκευάσιμος
Greek
[edit]Adjective
[edit]ανασκευάσιμος • (anaskevásimos) m (feminine ανασκευάσιμη, neuter ανασκευάσιμο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανασκευάσιμος (anaskevásimos) | ανασκευάσιμη (anaskevásimi) | ανασκευάσιμο (anaskevásimo) | ανασκευάσιμοι (anaskevásimoi) | ανασκευάσιμες (anaskevásimes) | ανασκευάσιμα (anaskevásima) | |
| genitive | ανασκευάσιμου (anaskevásimou) | ανασκευάσιμης (anaskevásimis) | ανασκευάσιμου (anaskevásimou) | ανασκευάσιμων (anaskevásimon) | ανασκευάσιμων (anaskevásimon) | ανασκευάσιμων (anaskevásimon) | |
| accusative | ανασκευάσιμο (anaskevásimo) | ανασκευάσιμη (anaskevásimi) | ανασκευάσιμο (anaskevásimo) | ανασκευάσιμους (anaskevásimous) | ανασκευάσιμες (anaskevásimes) | ανασκευάσιμα (anaskevásima) | |
| vocative | ανασκευάσιμε (anaskevásime) | ανασκευάσιμη (anaskevásimi) | ανασκευάσιμο (anaskevásimo) | ανασκευάσιμοι (anaskevásimoi) | ανασκευάσιμες (anaskevásimes) | ανασκευάσιμα (anaskevásima) | |
Related terms
[edit]- see: ανασκευάζω (anaskevázo, “to refute, to rebut”)