ανάλωση

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Greek

[edit]

Noun

[edit]

ανάλωση (análosif (plural αναλώσεις)

  1. consumption, use, expenditure

Declension

[edit]
singular plural
nominative ανάλωση (análosi) αναλώσεις (analóseis)
genitive ανάλωσης (análosis) αναλώσεων (analóseon)
accusative ανάλωση (análosi) αναλώσεις (analóseis)
vocative ανάλωση (análosi) αναλώσεις (analóseis)

Older or formal genitive singular: αναλώσεως (analóseos)

[edit]